به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، DeFi (Decentralized Finance) یک اصطلاح مختصر جذاب است که نمایان‌گر جنبه بزرگی در جهان بلاک‌چین است. همه آنچه باید درباره این موضوع بدانید در این گزارش آورده می‌شود.

امور مالی غیر متمرکز یا «DeFi» یک زیرساخت مالی دیجیتال در حال ظهور است که از نظر تئوری نیاز به بانک مرکزی یا آژانس دولتی به منظور تأیید تراکنش‌‌های مالی را از بین می‌‌برد.

DeFi که توسط بسیاری به عنوان یک اصطلاح چتری برای موج جدیدی از نوآوری خدمات مالی در نظر گرفته می‌شود، عمیقاً با بلاک‌چین (دفتر کل غیر متمرکز، تغییرناپذیر و عمومی که بیت‌کوین بر اساس آن استوار است) مرتبط است و به همه رایانه‌ها (یا گره‌ها) در یک شبکه امکان می‌دهد تا یک کپی از تاریخ معاملات را نگه دارند. ایده اصلی این است که هیچ نهاد واحدی کنترلی بر آن دفتر کل معاملات نداشته باشد یا نتواند آن را تغییر دهد.

بیشتر خدمات مالی که می‌‌توان آنها را به ‌عنوان DeFi تعریف کرد، در شبکه اتریوم، دومین بازار بزرگ ارزهای دیجیتال که به‌ عنوان پلتفرم نیز عمل می‌کند و به سایر برنامه‌‌های بلاک‌چین اجازه می‌‌دهد بر بستر آن ساخته شوند (از ارز دیجیتال اتریوم، یعنی اتر، برای پرداخت هزینه‌های معامله استفاده می‌شود).

با استفاده از برنامه‌های غیر متمرکز یا dApps، دو یا چند طرف می‌توانند بدون دخالت واسطه‌ها و در نتیجه افزایش هزینه‌‌ها، مستقیماً با استفاده از فناوری بلاک‌چین و قراردادهای هوشمند مبادله، وام گرفته، قرض کنند و به تجارت بپردازند. این یک بازار دیجیتال منصفانه، رایگان و باز است (حداقل در تئوری چنین است و در عمل، حداقل در حال حاضر، همیشه اینطور نیست).

DEFI چه تفاوتی با بیت کوین دارد؟

در حالی که بیت کوین یک ارز دیجیتال غیر متمرکز است که بر بستر بلاک‌چین خود عمل می‌کند و بیشتر به عنوان ذخیره ارزش استفاده می‌شود، DeFi مفهومی است که خدمات مالی را توصیف می‌کند که بر روی بلاک‌چین‌های عمومی ساخته می‌شوند، مانند بیت کوین و اتریوم، که برای مثال، کاربران را قادر می‌سازد تا برای کسب سود یا وام گرفتن در برابر دارایی‌های ارز دیجیتال خود از آن استفاده کنند. DeFi از برنامه‌های کاربردی مختلفی در زمینه خدمات مالی مانند تجارت، استقراض، وام و مشتقات تشکیل شده است.

DEFI چگونه کار می‌کند؟

امور مالی غیر متمرکز از ارزهای رمزنگاری شده و قراردادهای هوشمند برای ارائه خدمات مالی استفاده می‌کند تا نیازی به واسطه‌هایی مانند ضامن نباشد.

چنین خدماتی عبارت‌اند از وام دادن (که در آن کاربران می‌توانند ارز دیجیتال خود را قرض دهند و در عرض چند دقیقه به جای یک بار در ماه چندین بار سود کسب کنند)، دریافت آنی وام، انجام معاملات همتا به همتا بدون کارگزار، صرفه‌جویی در ارز دیجیتال و کسب نرخ بهره بیشتر از یک بانک و خرید اوراق مشتقه مانند اختیار خرید سهام و قراردادهای آتی.

برای ساده‌تر کردن تراکنش‌های تجاری همتا به همتا، کاربران از dApps استفاده می‌‌کنند که بیشتر آنها را می‌‌توان در شبکه اتریوم یافت.

در میان سرویس‌های DeFi و dApps که بیشتر مورد استفاده قرار می‌گیرند، می‌‌توان به سکه‌ها (Coin) (اتر، پولکادوت، سولانا)، استیبل کوین‌ها، توکن‌ها، کیف پول‌های دیجیتال، استخراج (Mining) DeFi، مزرعه رمزارز، سهامداری، تجارت، و استقراض، وام دادن و پس‌انداز با استفاده از قراردادهای هوشمند اشاره کرد.

DeFi منبع باز است، به این معنی که پروتکل‌ها و برنامه‌ها از نظر تئوری برای بازرسی و نوآوری کاربران باز هستند.

در نتیجه، کاربران می‌توانند پروتکل‌ها را با هم ترکیب کرده و با هم تطبیق دهند تا با توسعه dAppهای خود، ترکیب منحصر به ‌فردی از فرصت‌ها را ایجاد کنند.

مترجم: مسعود اسکندری