به گزارش پایگاه خبری بانکداری الکترونیک، چندین هفته پیش بود که ایلان ماسک با خرید 9.2 درصد سهام توییتر، به بزرگترین فرد سهام‌دار این شبکه اجتماعی تبدیل شد.

مدتی پس از آن، ثروتمندترین فرد جهان پیشنهاد خرید کامل توییتر را مطرح کرد و حالا پس از اتفاقات مختلف، بالاخره ماسک و هیات مدیره این شبکه اجتماعی سر مبلغ نزدیک به 44 میلیارد دلار به توافق رسیدند.

ماسک که قرار بود زمانی به هیات مدیره توییتر اضافه شود، حالا صاحب این شبکه اجتماعی شده تا در کنار ثروتمندانی مانند جف بزوس و مایکل بلومبرگ، یک رسانه محبوب را در اختیار داشته باشد.

در حالی هیات مدیره توییتر با فروش این شبکه اجتماعی به ماسک موافقت کرده که پیش‌تر با فعالسازی رویکرد «قرص سمی» به دنبال جلوگیری از چنین موضوعی بود.

اما حالا پس از بررسی‌های لازم و البته اطلاع از تامین شدن سرمایه 46.5 میلیارد دلاری توسط ماسک، پیشنهاد ثروتمندترین فرد جهان را پذیرفته است.

ماسک مدتی پیش از اینکه خبر خرید توییتر منتشر شود، در توییتی بطور غیرمستقیم چنین موضوعی را اعلام کرد؛ توییتی به شرح زیر:

«امیدوارم حتی بدترین منتقدان من هم در توییتر بمانند، چون معنای آزادی بیان همین است.»

قرارداد فروش توییتر به ایلان ماسک

ماسک زمانی که پیشنهاد خرید توییتر را مطرح کرد، گفت که برای سهم 54.20 دلار می‌پردازد که ارزش کلی این شبکه اجتماعی را به نزدیک 44 میلیارد دلار می‌رساند. حالا هیات مدیره توییتر به همین مبلغ رضایت داده و توییتر به ثروتمندترین فرد جهان می‌رسد.

در حال حاضر بطور دقیق نمی‌دانیم ایلان ماسک چه برنامه‌هایی برای توییتر دارد، اما ثروتمندترین فرد جهان مدت‌هاست از آزادی بیان در این شبکه اجتماعی انتقاد می‌کند و البته در همین چند روز هم روی بهبود آزادی بیان در توییتر تمرکز کرده بود.

علاوه بر آزادی بیان، احتمالا الگوریتم توییتر هم متن باز می‌شود تا شفافیت عملکردش بیشتر شود. از دیگر تغییرات احتمالی می‌توانیم به افزودن دکمه ویرایش توییت‌ها اشاره کنیم؛ قابلیتی که مدت‌هاست کاربران خواستار افزودن آن به توییتر هستند.

حماسه توئیتر و ایلان ماسک

برای آن‌ها که نمی‌دانند باید بگویم که ایلان ماسک تقریبا به اندازه جمعیت ایران (۸۲ میلیون دنبال‌کننده) دنبال‌کننده در توییتر دارد. حساب کاربری فعال که شوخی می‌کند، سیگنال می‌دهد، تهدید می‌کند و در مورد موضوعات مختلف از مردم نظرسنجی می‌کند.

نقطه عطف ماجرای ایلان ماسک و توییتر آنجا بود که یک قاضی آمریکا توئیت‌های او را نادرست تلقی کرد و او علاوه بر اینکه سه سال از مدیرعاملی تسلا کنار گذاشته شد حدود ۲۰ میلیون دلار جریمه پرداخت کرد. این موضوع شروعی بر پایان توئیتر بود. توییتری که حالا دیگر در اختیار ایلان ماسک است.

تجارت بدنام توئیتر

توییتر یک رسانه اجتماعی با جامعه کاربری زیاد اما بدنام است. این پلتفرم نتوانسته با رقبای بزرگ خود متا و تیک‌تاک رقابت کند و عملا مانند پیرمردی عصا قورت داده به داستان‌های کوتاه و افشاگرانه‌اش معروف است. عملا می‌توانیم بگوییم که مدل کسب و کار مبتنی بر تبلیغات توییتر از سال ۲۰۰۶ تغییر نکرده است.

بارها گزارش‌های افشاگرانه‌ای در رابطه با فروختن اطلاعات کاربران توییتر در دارک‌وب و دیپ وب منتشر شده است. حتی در برخی موارد شایعاتی به وجود آمد که توییتر اطلاعات را به کمپین‌های انتخاباتی آمریکا می‌فروشد.

مورد دیگر که قطعا از سایر موارد بسیار کم‌اهمیت‌تر است ممنوعیت ورود ترامپ به توییتر بود. اگرچه ترامپ شخصیت قابل احترامی نیست اما طرفداران زیادی دارد. همین ممنوعیت باعث شد تا اعتبار توییتر هم خدشه‌دار شود.

چرا ایلان ماسک توییتر را خرید؟

اگر بخواهیم از خود ایلان ماسک بپرسیم که چرا توییتر را خریده است قطعا جوابی قابل درک و تحسین‌برانگیز دریافت می‌کنیم. او در کنفرانس تد که در ونکور برگزار شد گفت: من فکر می‌کنم وجود یک عرضه عمومی برای آزادی بیان بسیار مهم است. داشتن یک پلتفرم عمومی که مورد اعتماد و فراگیر باشد برای آینده تمدن ضروری است.

ماسک قبل از اینکه توییتر را بخرد بارها در در مورد اینکه آیا توییتر آزادی بیان را رعایت می‌کند یا نه؟ از مردم سوال پرسید. او در مورد نداشتن دکمه ویرایش و اینکه چرا افراد محبوب مانند باراک اوباما در توییتر فعالیت نمی‌کنند انتقاد کرد. اینها نشان می‌دهد که فکر خرید توییتر از مدت‌ها قبل در سر ماسک بود.

بیاید صادق باشیم. ایلان ماسک آنقدر پول دارد که نیازی به درآمد توئیتر نداشته باشد. خودش هم بارها این موضوع را اعلام کرده که از توییتر به دنبال کسب درآمد نیست. اما این دلیلی بر این نیست که ایلان ماسک هیچ نفعی در خرید توییتر ندارد و فقط محض رضای خدا توییتر را خرید تا آزاد کند.

دنیای جدید یعنی دنیای اطلاعات. رسانه‌های غربی هم اصلی‌ترین دلیل خرید توییتر توسط ایلان ماسک را تاثیر‌گذاری و داشتن اطلاعات می‌دانند. دیگر کسی که پول دارد قدتمند نیست. بلکه کسی قدرت دارد که اطلاعات را در اختیار دارد و افکار عمومی را کنترل می‌کند.

انتقام یا پروژه احیای توییتر؟

برخی از رسانه‌های خارجی پیشنهاد خرید توییتر از سمت ایلان ماسک را یک نوع انتقام جویی توصیف کردند. او بارها از توییتر ضربه خورده و یکی از منتقدان اصلی این پلتفرم است. او می‌گوید قصد دارد توییتر و هوادارانش را احیا کند. متعهدترین کاربران توییتر حسی دوگانه به این پلتفرم دارند. براساس نظرسنجی‌ها هواداران این پلتفرم در عین اینکه عاشق توییتر هستند از آن متنفرند.

نیویورکر در گزارشی توییتر را اینگونه توصیف کرد: این پلتفرم وحشتناک است. ارائه بازخورد آنی توییتر اعتیادی شدید ایجاد می‌کند. اگر زمانی هواداران زیادی داشته باشید که توییت شما کارساز شود احساس قدرت کاذب می‌دهد. این قدرت کاذب سم است اما هیچکس نمی‌خواهد از عشق خود جدا شود.

البته توییتر هنوز ویژگی‌های مفید خود را دارد. ارتباط متنی، تصویری و ویدیوی را پشتیبانی می‌کند. مختصر مفید است و دست برتر او افشاگری‌های سریع است. جذابیت توییتر در سادگی بیرحمانه‌اش به عنوان یک پخش‌کننده محتوای ویروسی است.

توییت نکنید!

توییتر آنقدر برای روزنامه‌نگاران، سلبریتی‌ها، سیاستمداران دردسر درست کرد که از اخر همه به این نتیجه رسیدند که توییت کردن بس است. دین باکت، سردبیر تایمز در یادداشتی نوشت: ما به تنظیم مجدد موضع خود در مقابل توییتر داریم. موضوع اصلی این است که هیچکس نباید احساس نیاز به توییتر داشته باشد. ما شما را دعوت می‌کنیم که زمانی که در توییتر صرف می‌کند را به طور معناداری کاهش دهید.

ترامپ زمانی که در توییتر فعال بود در رابطه با رابطه بازیگران هالیووی توییت می‎‌زد. رهبران کشورهای دیگر را مسخره می‌کرد و در نهایت توییت‌ها و سخنرانی‌های او باعث رسوایی بزرگ حمله به کنگره آمریکا شد.

آزادی بیان ماسکی!

«درک او از آزادی بیان بی‌ادبانه است. او حتی در رابطه با آزادی بیان ابهام دارد.»

این توصیفی است که نیویورکر از آزادی بیان ماسک ارائه کرده است. اینکه چه کسی می‌تواند در چه شرایطی و در چه زمانی، چه محتوایی منتشر کند بسیار مهم است. اصلا آزادی بیان یعنی چه؟ یعنی هر کسی هر چه دلش خواست بگویید؟

مثلا اگر افکار فاشیستی اجازه انتشار داشته باشد به شما برنمی‌خورد که یک نفر در آن سر دنیا بگوید ایرانی‌ها بربر هستند؟ آزادی بیان به معنای مطلق آن در دنیایی که برخی به دنبال جذب مخاطب ایدوئولوژیک هستند سم است. اگر ایلان ماسک بخواهد توییتر را به پلتفرمی کاملا آزاد کند یعنی بازی با تفنگ پر.

در دنیای رسانه‌های اجتماعی دنبال‌کننده به مثابه لشگری مسلح است. هر کس که حرف مخالفی هم بزند از طرف لشگر سایبری حذف و ریپورت می‌شود. حتی اگر نشود حرفش لابه‌لای حرف‌های دیگرانی که اهمیتی نمی‌دهند گم می‌شود.

این جمله‌ها را هم نیویورکر در مورد ماسک نوشت: «او سهام می‌خرد. به هیات مدیره دعوت می‌شود اما دعوت را رد می‌کند. سهام بیشتری می‌خرد. نه صبر کنید او کل سهام را می‌خواهد. آزادی مطلق می‌خواهد اما درکی از آن ندارد.»