به گزارش بازرگانی خبرگزاری مهر، چنانچه به سیر تکاملی ابزار و وسایلی که توسط انسانها ساخته شدهاند نگاهی بیندازیم، خواهیم دید که پیشرفت دانش تئوری و افزایش تجربیات عملی که با تنوع در طراحی، تعدد روشهای ساخت و قدم گذاشتن در مسیر ایدههای تازه خودنمایی میکند، مقدمات هوشمند شدن آنها را فراهم آورده است.
سخت افزارهای هوشمند
اگرچه برای سخت افزارهای هوشمند تعاریف متعددی ارائه میشود، ولی آنچه همگان در این باره پذیرفته اند وجود یک فناوری پیشرفته به منظور القای یک بینش کلی از محیط اطراف این دستگاه به آن است.
به عبارتی دیگر وجود میکروکنترلر یا میکروپروسسورهای بسیار حساس و کوچک در این محصولات در کنار برنامههای سنگین و دقیق کامپیوتری روی آنها باعث شده تا بتوانند با برقراری ارتباط با دنیای اطراف خود، اهدافی که از سوی انسان به آنها محول شده است را انجام دهند.
در همین رابطه از سمعک هوشمند یا سمعک زیمنس گرفته تا جاروبرقیهای خودکار، تلفنهای همراه، رباتهای جراح، سامانههای نظامی، سیستمهای سرگرمی، سخت افزارهای تشخیص هویت و دهها مثال دیگر، جملگی محصولات هوشمندی هستند که با داشتن دستورالعملی مشخص، با دریافت ورودیهای مختلف و سنجش فعل و انفعالات پیرامون خود، خروجی مطلوب طراح یا کاربر خود را به منصه ظهور میگذارند.
سمعک هوشمند
اگرچه در سلسله یادداشتهایی که پیرامون معرفی سمعکهای عرضه شده از سوی مجموعه «سیگنال کلینیک» داشتیم به بررسی تکتک آنها پرداخته ایم، اما به طور خلاصه با کنارهم قرار دادن توضیحات فوق و خصوصیاتی که از یک سمعک نامرئی سراغ داریم، سمعکهای هوشمند سخت افزارهای کمک شنوایی هستند که با داشتن ابعادی کوچکتر، دارای میکروفن و رسیوری قویتر بوده، توانایی انتقال صدا با قدرت و کیفیت بیشتری را به مددجو دارند و نهایتاً به واسطه سامانههای وایرلس توانایی برقراری ارتباط با دیگر سختافزارهای هوشمند را دارند.
علاوه بر این بدیهی است که این ساختار پیشرفته باید بخش قابل توجهی از معایب یا کاستیهای نمونههای قدیمیتر یا آنالوگ خود را نیز بر طرف کرده باشد که به صورت مصداقی میتوان به حذف اصوات اضافه، نویزهای دیجیتال، ناگهانی و ضربهای، تعیین جهت صدا یا مکانیابی، هماهنگی با گوش دیگر (عملکرد غیرمستقل دو گوشی)، استفاده از اطلاعات گوشی دیگر (مثلاً جهت داری میکروفون گوش چپ در اثر ایجاد این تغییر در گوش راست)، سرعت بسیار بالای انتقال اطلاعات، رفع سوت زدنهای بی مورد، یادگیری و تطبیق پذیری یا ذخیره سازی اطلاعات کاربری یک فرد یا محیطهایی که در آن قرار میگیرد اشاره کرد.
بلوتوث و کاربریهای جدید
با گذر از این توضیحات باید خاصترین ویژگی یک سمعک داخل گوشی را قابلیت اتصال آن به دیگر محصولات Smart با کمک شبکههای بیسیم – به ویژه بلوتوث – دانست که یکی از جلوههای هوشمندی سخت افزارهای امروزی قابلیت اتصال آنها به محصولات دیگر به واسطه امواج وایرلس است.
سمعک هوشمند بلوتوثی با کمک این مکانیزم به یک تلفن همراه متصل شده و به واسطه این وسیله تنظیم میشود و میتوان با کمک این محصولات با موبایل صحبت کرد و در نهایت نغمه یک قطعه موسیقی یا نوای یک فیلم را در عمق گوش کاربر حس کرد. ناگفته نماند که این ویژگی تنها مخصوص تلفنهای همراه نبوده و میتوان از آن به منظور دریافت صدای سخت افزارهای هوشمند دیگری مانند تلوزیون های نسل جدید نیز استفاده کرد.
شکل ظاهری سمعکهای هوشمند
میتوان گفت که هوشمندی بیش از اینکه در قید و بند طراحی و ابعاد باشد، مرهون استفاده از تکنولوژیهای خاص است، در نتیجه این محصولات هم در کسوت یک سمعک پشت گوشی دیده میشود، هم داخل گوشی، هم داخل کانالی و هم نامرئی!
یک مثال ملموس
فرض کنید مددجویی با داشتن سمعکی معمولی بر گوش خود در یک ایستگاه مترو حضور داشته و در پی برقراری ارتباطی کلامی با شخص دیگری است.
همهمه جمعیت، صدای پیجرهای ایستگاه، اصوات دیجیتالی یا نوایی که از نمایشگرهای بزرگ بر میخیزند، صدای هواکشها و سامانه تهویه مطبوع، بوق قطار در تونل یا صدای جیغی که به هنگام توقف در محل استقرارش بر میخیزد، مجموعه آواهایی هستند که به خودی خود اهمیت زیادی ندارند اما چنانچه تقویت شوند، تنها به عنوان عواملی نامطلوب و بر همزننده تمرکز فرد مطرح میشوند.
با وجود اینکه سمعکهای معمولی همه صداهای دریافتی را تقویت کرده و به گوش مددجو ارسال مینمایند، سمعکهای هوشمند با نویزگیر ضربهای و دیجیتالی خود بسیاری از این صداها را کاهش داده و به پس زمینه کلماتی که از سوی مخاطبتان به گوش شما میرسد تبدیل میکنند. از طرفی دیگر میکروفون جهت دار روی صدای این فرد متمرکز شده و از آن مهمتر حافظه این دستگاه با به خاطر سپردن شرایط موجود، در نوبتهای بعدی نیز به سرعت به اعمال مکانیزم مورد قبول کاربر میپردازد.
این مطلب، یک خبر آگهی بوده و خبرگزاری مهر در محتوای آن هیچ نظری ندارد.